Program-Duża Scena 2011

Tak było na SAF 2011 !!!

ROZKŁAD jazdy Duża Scena:

czas:

wtorek /
tuesday
5.07

środa / wednesday
6.07

czwartek / thursday
7.07

piątek /
friday
8.07

sobota /
saturday
9.07

20:00 – 20:30

laureat
małej sceny

laureat
małej sceny

laureat
małej sceny

20:45 – 21:30

(od 20:30)
Bipolar Bears

(od 20:30)
Stage of Unity

Fifidroki

Checkolada

Dash

21:45 – 22:45

The Poise Rite

Frenchman

Dva (Cz)

Japoto

Ocean

23:00 – 24:00

Luxtorpeda

Izrael

No Longer Music (NZ)

The Spirit That Guides Us (NL)

Kim Nowak

00:00 – 00:15

slotv

slotv

slotv

slotv

slotv

Kim Nowak

Kim Nowak – to powrót do korzeni w wykonaniu Piotrka i Bartka Waglewskich (znanych jako Fisz i Emade). To dwanaście „popsutych piosenek” – przesterowanych, brudnych, od których „Popłynie wrzątek i pęknie serce, wysiądzie prąd w całym mieście”. Nazwa odnosi się do lat 60., tęsknoty za nagrywaniem płyt na żywo bez produkcyjnych fajerwerków – tłumaczą twórcy. Bracia Waglewscy, zafascynowani hip-hopem, wracali (co znamienne dla lat 90.) do zespołów o korzeniach w muzyce punkowej, garażowej – Bad Brains, Fugazi, Sonic Youth czy Morphine.

Pierwsze zespoły Waglewskich to właśnie muzyka punkowa. Chociaż często dawali upust swoim fascynacjom, chociażby na koncertach projektu Tworzywo, dopiero niedawno udało im się znaleźć gitarzystę, który ma podobne sentymenty i tęsknoty. Michał Sobolewski to znawca muzyki lat 60. Zafascynowany brudnym, mocnym brzmieniem gitar z płyt Jimiego Hendriksa, Black Sabbath, Ten Years After czy mniej znanych Toad, 13th Floor Elevators.

kimnowak.pl | facebook | myspace | lastfm | youtube

foto: Monika Lisiecka /Universal Music Polska

 

Izrael (PL)

IZRAEL to polska legenda reggae, przed kilkoma laty powrócili w swoim najmocniejszym składzie. Zespół powstał w 83 roku z inicjatywy Roberta Brylewskiego (m.in. Armia, Brygada Kryzys, 52UM) oraz Pawła „Kelnera” Rozwadowskiego (Deuter), później dołączyli także Dariusz „Maleo” Malejonek (m.in. Maleo Reggae Rockers, Houk, Moskwa, 2Tm2-3) oraz multiinstrumentalista Włodzimierz „Kinior” Kiniorski W 2008 wydali płytę „Dża ludzie”, którą nagrywali w londyńskim Ariwa Studio u Mad Professora. Niesamowita energia koncertowa oraz nabyte przez lata doświadczenie, czyni ten skład jednym z najlepszych zespołów na polskiej scenie muzycznej. Piosenki śpiewane po polsku i angielsku, czynią przekaz zespołu uniwersalny i łatwy w odbiorze dla wszystkich. Izrael przez lata wypracował swój oryginalny styl, łączący reggae, rock, jazz i punk, tworząc eklektyczną i ekumeniczną mieszankę.
 
 
 
 
 

No Longer Music (Nowa Zelandia)

Rozpoznawani na 5 kontynentach, skupiający fanów w dziesiątkach krajów, szokujący w swej twórczości, żywa legenda – No Longer Music! Zespół po raz pierwszy zagrał w naszym kraju w 1987 r. na Festiwalu w Jarocinie. W miarę jak rosła popularność No Longer Music w Polsce, ich muzyka również się zmieniała, stając się coraz dojrzalszą. Artyści tworząc muzykę jednocześnie podejmują na scenie parateatralne działania. To co zobaczymy można określić jako: post-grunge/ psycho-punk theatre. NLM to nie tylko muzyka i teatr – to pasja przekraczająca estetyczne granice. Przekraczająca wszelkie granice, by nieść swe przesłanie.

www: nolongermusic.com
myspace: myspace.com/nolongermusic

 

Ocean
 

Zespół Ocean powstał w 2001 roku z inicjatywy lidera, śpiewającego gitarzysty – Maćka Wasio, w tym samym roku zagrał na SAF. Mimo licznych zmian personalnych oraz bardzo eklektycznemu podejściu do swojej twórczości, zespołowi udało się stworzyć własny, łatwo rozpoznawalny styl, w którym potężne, szorstkie brzmienie kontrastuje z porywającymi melodiami a przepełnione emocjami ballady przeplatają się z nieokiełznaną energią. Właśnie ukazała się piąta płyta zespołu „Wojna Świń”, która jest powrotem do surowego rockowego grania. Płytę zmixował laureat Grammy Vance Powell, który odpowiada m.in. za brzmienia płyt The White Stripes czy Kings of Leon.

www.myspace.com/oceanpoland

www.ocean.art.pl
http://www.facebook.com/oceanpl
http://www.youtube.com/oceantivi

 Ocean

Luxtorpeda

Luxtorpeda to z jednej strony solowy projekt jednego z najlepszych i najbardziej zasłużonych dla polskiej sceny muzycznej gitarzystów – Litzy (m.in. Acid Drinkers, Kazik Na Żywo, Flapjack, 2Tm2,3), z drugiej – nowy zespół czterech przyjaciół, grających ze sobą już wcześniej w wielu wspólnych projektach: Litzy, Krzyżaka, Kmiety i Drężmaka. Projekt solowy – bo powstał z inicjatywy Litzy, z jego niezaspokojonej potrzeby czadowego grania, on jest wokalistą, autorem tekstów i mózgiem operacji. A jednocześnie zespół – bo razem grają i tworzą utwory będącą wypadkową ich muzycznych zainteresowań. Z początkiem marca 2011 do LUXTORPEDY dołączył Hans – wspomagający wokalnie i tekstowo Litzę. Z Hansem w składzie LUXTORPEDA wydała 9 maja 2011 swój debiutancki album.

 

myspace: myspace.com/luxtorpeda

Luxtorpeda


The Poise Rite

Czyli rytuał w stanie równowagi/zawieszenia. Zlepek tych dość mistycznych wyrazów określił muzyczny klimat zespołu i zaczął charakteryzować styl ich koncertów. Okres ten charakteryzował się bardzo surowym brzmieniem czerpiącym z dorobku takich zespołów jak Joy Division, Bauhaus czy Sonic Youth.

The Poise Rite to zespół, którego w Polsce i na wyspach brytyjskich już raczej nie trzeba przedstawiać nikomu. Dali o sobie znać na niejednym londyńskim koncercie, mocno zaznaczając swoją obecność wśród publiczności. W 2007 nakładem EMI Music Poland ukazała się ich płyta zatytułowana Passagalia. Sami o sobie mówią, że grają Rock and Rolla – konkretne rockowe numery, w wolnym tempie wynurzające się z mroku w aurze psychodelicznych barw. Do tego napisane z dużym wyczuciem, migawkowe i impresyjne, a przy tym nie tracące nic z egzystencjalnej refleksji teksty, sprawiają, że właśnie prostota i sugestywność gitarowych kompozycji nabiera swoistego wdzięku i brzmi naprawdę obiecująco. Wart podkreślenia jest ich udział w słynnym angielskim Glastonbury Festival 2007, oraz polskich Heineken Opener Festival i Malta Festival.

1 grudnia 2010 premierę miała najnowsza płyta The Poise Rite pt. „Skąd ta cisza…?”. W efekcie kilkumiesięcznej pracy w studio powstał album, który brzmi jak żaden inny.  W piosenkach zespół płynnie przechodzi od ciężkiego, zimno-falowego grania, przez punkowe zagrywki, aż po indie-rockowe, a nawet lekko popowe wycieczki. „Skąd ta cisza…?” to po prostu dobra, polska płyta o zachodnim brzmieniu. 

The Poise Rite zagra w tym roku na Slot Art Festival.

poiserite.com | myspace pl | myspace en | facebook


 

The Spirit That Guides Us (Holandia)

The Spirit That Guides Us to holenderski kolektyw grający już 10 lat mieszankę hardcore, emocore, screamo i rocka. To swoista supergrupa złożona z muzyków grających na co dzień w zespołach często bardzo odległych stylistycznie od tego co prezentują w TSTGU, (m.in. Anderson, The Hot Stewards, at the close of every day, This Beautiful Mess). Niektóre z tych zespołów występowała już podczas minionych edycji Slotu.

myspace: myspace.com/thespiritthatguidesus

 The Spirit That Guides Us

Dva (CZ)

Cyrk, beatbox, cabaret, tango, avantpop, akustyczne electro oraz elektroakustyka. Duet rodzeństwa DVA powstał w roku 2006 blisko szopki w Trzebowicach. Sami siebie określają mianem popu nieistniejących radioodbiorników. Dva łączy głosy z akustycznymi instrumentami, które wirują w zloopowanej rzeczywistości, o której wokal opowiada w uniwersalnym języku. DVA to folk imaginowanych narodów, które nie istnieją w świecie szarych ludzi. Ten świat istnieje gdzieś między północą a południem, gdzie DVA znaczy 2.

www.myspace.com/hudba2
 


Japoto

Muzycy tworzący Japoto, to doświadczeni muzycy poruszający się na co dzień w różnej materii dźwiękowej: Damian Pielka – gitara, głos (Lech Janerka, Pogodno), Krzysztof Brejdygant – Zalewski – śpiew, instr. kl . (solo, Hey – koncertowo) Michał Mioduszewski – perkusja, głos, siwy dym (No!No!No!, Lech Janerka) Tomasz Leś – gitara, głos (100-nka, Abradab). W 2010 roku światło dzienne ujrzało pierwsze wspólne wydawnictwo wspomnianych artystów. Album „Japoto”, wyprodukowany został w całości przez Marcina Borsa w studio Fonoplastykon i przyniósł 8 autorskich kompozycji. Twórczość Japoto można zaliczyć do szerokorozumianej muzyki alternatywnej – bo choć jest to zespół stricte gitarowy, to pomysły brzmieniowe lokują go zarówno na scenie tanecznej, jazzowej, jak i rockowej.

www.myspace.com/japoto

 
 

 

Frenchman (wraz z Rahaj Band)

Frenchman – pół Polak, pół Francuz, urodzony w Afryce, gdzie spędził 14 lat swojego dzieciństwa, znany między innymi z takich formacji jak Bass Medium Trinity i Jamal właśnie ukończył pracę nad swoim pierwszym solowym albumem pt.: „Świadectwo”, na której gościnnie pojawili się m.in. O.S.T.R. AbradAb, Marika, HiFi Banda i Gural. Za całą warstwę muzyczną i liryczną, wraz ze skreczami, odpowiedzialny jest on sam. Tematy poruszone na płycie są owocem długich przemyśleń i głębokiego nawrócenia; są świadomym przesłaniem odnośnie duchowości, problemów życia codziennego, a także niuansów polskiej sceny muzycznej i rodzimego showbusiness’u. Na dużej scenie wystąpi wraz z towarzyszącym mu zespołem.

RAJAH to zespół przyjaciół – muzyków, grających ze sobą w niezmienionym składzie od marca 2010 roku. Chociaż historia RAJAH wydaje się krótka, to każdy z nich ma za sobą sceniczny staż w innych zespołach. – Nasza twórczość wynika z fascynacji rdzenną muzyką Jamajki – roots reggae. Chcemy pokazać, że reggae to nie tylko dready i marihuana, ale raczej sposób na życie i stan ducha – mówią muzycy.

www.myspace.com/Mr.FRENCHMAN

Bipolar Bears

Bipolar Bears to awangardowe połączenie muzycznych biegunów rozpiętych pomiędzy rockową energią a elektronicznym brzemieniem. 'Interpolar Link’, debiutancka płyta Bipolar Bears została skomponowana I wyprodukowana przez Kubę Mitoraja i Szymona Danisa (m.in. CO.IN. i Fate Unknown). Poza nimi, w skład zespołu wchodzą: Maciek Zakrzewski (Digit-All-Love) odpowiedzialny za sample, syntezatory i elektronikę oraz basista Grzegorz Posłuszny. Ich ostatnia płyta „Przestępstwa” (do ściągnięcia za darmo z oficjalnej strony zespołu) opowiada w dużej mierze o łamaniu barier i o społecznej niepokorności. Bipolarne Misie stronią od klasyfikowania swojej muzyki chętnie oddając się niczym nieograniczonym wyprawom stylistycznym i brzmieniowym.

 

www.myspace.com/bipolarbearspoland

 
 
 
State of Unity

Zespół powstał wiosną 1988r. we Wrocławiu. Od tego czasu Stage Of Unity, mimo mocnego osadzenia w pulsie Reggae przechodziła wiele przeobrażeń, a życiowe ścieżkimuzyków rozchodziły się, co również wzbogaciło brzmienie. Grali na największych festiwalach w Polsce, Zespół reaktywował się we wrześniu 2008 roku. Muzyka zespołu to mocno gitarowe, tradycyjne roots reggae z częstymi wycieczkami w stronę dubu, a jej niewątpliwym atutem jest wokalista Kristafari z bardzo charakterystycznym, niemal jamajskim głosem. W lutym 2010 roku, nakładem Lion Stage Records została wydana reedycja albumów „Good Connection” i „Jah Bring I” pod wspólną nazwą „The Raibow Power”.

 
Dash

Muzyka Dash to zderzenie stylistyk, głównie popu i alternatywy. Głos wokalistki przywodzi na myśl Kate Bush i Tori Amos, a aranżacje pobudzają ciało do ruchu. Koncerty są bardzo energetyczne i pełne emocji, porównywane przez odbiorców do klimatu Florence & the Machine czy Moloko. Muzycy są czuli na wizualne bodźce, dlatego ich występy to uczta nie tylko dla ucha, ale także i oka. Dla warstwy tekstowej inspirację stanowi Jacques Lacan.

www.myspace.com/dashchannel

Fifidroki

Nieprzewidywalny twór muzyczny Fifidroki powstał dzięki temu, że rozbieżne fascynacje muzyczne poszczególnych Fifiosobników, oscylujące wokół najbardziej odległych od siebie geoprzestrzeni muzycznych udało się przy niemałym udziale szeroko pojętych biegów zdarzeń i zbiegów okoliczności jakoś wypośrodkować, ujarzmić i skonsolidować. Skutkiem tego jesienią AD. 2008 narodził się zelektryfikowany schizofolk pod postacią Fifidroków. Jako że miejscem narodzin był śląsk, tematyka, inspiracje, oraz po części stylistyka, nawiązują do śląska – mikroojczyzny Fifidroków.

www.myspace.com/fifidroki

Checkolada

Checkolada to połączenie – hip hopu, funka oraz rocka. Nie brakuje nawet elementów country. Cały czas jednak nad całością unosi się niezapomniany duch lat 80 – tych. Elementem nieodłącznym twórczości, jak i samego wizerunku zespołu jest dystans do rzeczywistości i do samych siebie. Muzycy kreują się na ” gwiazdy” rapu, które w polskiej, post PRL – owskiej rzeczywistości próbują nieudolnie naśladować swoich idoli z zachodu. Jest to ironiczną parodią dużej części polskiego hip hopu, który próbuje być bardziej czarny niż amerykański.

www.myspace.com/checkolada

Ta strona używa plików Cookies. Dowiedz się więcej w Poityce prywatności.AkceptujęNie akceptuję