Marika akustycznie na dużej scenie festiwalu!

fot. Bartek Muracki

„Marika – akustycznie” to projekt przedstawiający zupełnie inne oblicze artystki – zmysłowe, delikatne i absolutnie magiczne. Nowe wersje znanych i kojarzonych z Mariką utworów (m.in.”Moje serce”, „Uplifter”, „Widok” czy „Smoki”), osadzone są w mocno chilloutowym i zaskakującym swoją subtelnością, klimacie.

Takiej Mariki jeszcze nie znacie.

www.marika.art.pl  |  facebook.com/MarikaOfficial

Maleo Reggae Rockers

Legenda polskiego reggae z Darkiem Malejonkiem na czele gra już 16 lat, ma na swoim koncie sześć płyt, koncert DVD i około 1000 koncertów zarówno w Polsce jaki i za granicami. 

 Gdybyśmy chcieli wyciąć ważniejsze fragmenty historii Maleo Reggae Rockers warto wspomnieć o współpracy z jamajską gwiazdą reggae Michaele Blackiem oraz Kofim Ayivora – muzyk legendarnej formacji OSBISA. Wspólne trasy koncertowe zaowocowały wydaniem płyty koncertowej oraz DVD z Przystanku Woodstock.

Zespół pojawił się na największym festiwalu reggae w Europie – Rototom Sunsplash Festival, kwalifikując się do niego wygrywając Europen Reggae Contest (uczestniczyło w nim kilkaset zespół ze Starego Kontynentu).

W 2009 roku ekipa zaangażowała się w projekt upamiętniających Powstanie Warszawskie : „Pamiętamy 44 – Gajcy”, „Warszawskie Dzieci”. Na płycie wydanej przez Muzeum Powstania Warszawskiego pojawiła się piosenka Maleo Reggae Rockers „Pytanie”, która był single promującym album.

Od kilka lat MRR angażują się w akcję „Wolna Białoruś”, podczas której składają wyraźny protest przeciwko łamaniu praw człowieka na świecie.

Zespół za swoje dokonania muzyczne dostał trzy nominacje do nagrody przemysłu fonograficznego „Fryderyk” oraz „Superjedynki” w kategoriach najlepsza płyt reggae oraz najlepszy zespół.

Podczas swojej działalności MRR odbyli kilka zagranicznych podróży, odwiedzając m.in. USA, Ukrainę, Niemcy, Słowację, Litwę, Hiszpania.

Ważny aspektem w działalności Reggae Rockers jest Afryka, a dokładniej mówiąc problemy krajów Trzeciego Świata. Bagaż doświadczeń przywieziony przez Maleo z Afryki był „motorem napędowym” nagrania płyty „Addis Abeba”, która odbiła się szerokim echem zarówno w mediach jak i wśród słuchaczy.

Od tamtej pory MRR regularnie biorą udział w koncertach „SOS dla Afryki”, gdzie zbierane są środki na budowy szkół, hospicjów, pomoc najbiedniejszym.

Warto wspomnieć również o epizodzie filmowy. Otóż dwie piosenki Maleo Reggae Rockers: „Colors” i „ZaZuZi Dub” zostały wykorzystane w filmie fińskiego reżyser Mika Kaurismäki: L.A. Without a Map, gdzie jedną z głównych ról zagrał Johny Depp.

W 2011 MRR złożyli swoisty hołd polskiej piosence nagrywając płytę „Rzeka Dzieciństwa”. Album ten jest wydarzeniem niespotykanym i zupełnie wyjątkowym na rodzimym rynku muzycznym – oto zespól nagrał materiał, na który składają się jego autorskie wersje piosenek największych polskich muzycznych mistrzów wszechczasów – Niemena, Grechuty, Nalepy, Krajewskiego i innych. Piosenki nawiązują stylistyką do dokonań wczesnych The Wailers – roots reggae z elementami rock steady, blusa i funky, wszystko mocno osadzone w klimacie lat 60 i 70 tych.

Dyskografia:
ZaZuZi (1998, PolyGram Polska)
ReggaeMova (2006, Universal Music Polska)
Addis Abeba (2009, Universal Music Polska)
Rzeka Dzieciństwa (2011, Universal Music Polska)

Skład zespołu:
– Darek „Maleo” Malejonek: vocal, gitara
– Tomek „Siwy” Wójcik: gitara, bac vocal
– Andrzej Roemer: bass
– Kacper Rynek: perkusja
– Adam Mościcki: istrumenty perkusyjne, bac vocal
– Tomacki: klawisze
– Józek Zatwarnicki: puzon
– Tomek Mazur: trąbka

Więcej: maleo.pl  |  facebook.com/Maleo.Reggae.Rockers

Armia

Zespół Armia powstał w 1984 roku na skutek twórczego spotkania trzech osobowości polskiej sceny niezależnej: Tomasza Budzyńskiego (wówczas wokalisty kultowego zespołu Siekiera), Roberta Brylewskiego (gitarzysty Kryzysu, Brygady Kryzys i Izraela) i filozofa Sławomira Gołaszewskiego.

W muzyce zespołu od początku jego istnienia pojawiają się różne nietypowe dla współczesnego rocka instrumenty – fortepian, flet, wiolonczela, skrzypce, oraz instrumenty etniczne – didgeridoo, dzwonki czy dzbanki. Przełomowym stał się moment, gdy w instrumentarium pojawiła się waltornia, która zdefiniowała unikalne brzmienie Armii. Mistyczno-bajkowe teksty Tomasza Budzyńskiego skłaniają ku głębokiej refleksji nad sensem życia i kondycją duchową współczesnego człowieka. Liczne są w nich odwołania do mistrzów literatury światowej, takich jak Dante, Beckett, Rimbaud czy Kafka, jak również do Starego i Nowego Testamentu. Połączenie poetyckich tekstów z rozbudowanym instrumentarium i wyrafinowaną, ekspresyjną muzyką, synergią energetycznego rocka, folku, free jazzu i szeroko rozumianej awangardy, zawierającą cytaty z muzyki klasycznej, sprawiło, że Armia stała się oryginalnym i niemożliwym do zaszufladkowania zespołem. Zespół nagrał kilkanaście płyt, z których „Legenda” i „Triodante” zaliczane są do klasyki polskiej muzyki rockowej.

Więcej: www.armia.art.pl

Ścianka

Jeden z najważniejszych polskich zespołów alternatywnych zagra na Slot Art Festival. Ich styl jest trudny do zdefiniowania – łączy surową pre-punkową energię i freejazzowe szaleństwo. Piękne, czasem delikatne melodie. Dźwiękowy dramat? Czemu nie. Szeroki zakres emocji i formy, intensywny przekaz. Siekiera, piórko i trochę rdzy. Powietrze.

Każda z ich płyt jest nieco inna. Każda nagrana na analogowych taśmach w ich studio w Sopocie, a potem w Warszawie. Każda otrzymała najwyższe noty w polskiej prasie muzycznej. Obecnie pracują nad kolejnym mocno oczekiwanym albumem „Come November”.

Koncertują od jesieni 1994 roku. Nagrywają i wydają od wiosny 1998 roku. Lider zespołu, Maciek Cieślak, występuje również jako członek i założyciel grupy Cieślak i Księżniczki oraz zespołu Lenny Valentino. Uważany za jednego z najlepszych producentów muzycznych w Polsce, ma na swoim koncie realizację wielu albumów, w tym między innymi grup: Myslovitz, Lollipop, Kombajn Do Zbierania Kur Po Wioskach, Kyst; współpracę z Arturem Rojkiem i Andrzejem Smolikiem. Michał Biela, basista grupy, jest członkiem formacji Kristen – zespołu niezwykle cenionego zarówno przez dziennikarzy muzycznych jak i fanów wytrawnych post-rockowych brzmień.

Skład zespołu:
Maciej Cieślak (od 1994) – gitara, śpiew
Arkadiusz Kowalczyk (od 1994) – perkusja
Michał Biela (od 2005) – gitara basowa, dzwonki chromatyczne

Dyskografia:
1995-1997: „Robaki” Demo Tape
1998: „Statek kosmiczny Ścianka” (Biodro Records)
1999: „…only your bus doesn’t stop here” EP (Sissy Records)
2001: „Dni wiatru” (Sissy Records)
2001: „Sława” EP (Sissy Records)
2002: „Białe wakacje” EP (Sissy Records/BMG)
2002: „Białe wakacje” (Sissy Records/BMG)
2003: „Harfa traw” EP (Sissy Records/BMG)
2006: „Boję się zasnąć, boję się wrócić do domu” EP (Ampersand/Isound)
2006: „Pan Planeta” (Ampersand/Isound)
2007: „Secret Sister” EP (My Shit In Your Coffee)
2011: „Shifting the Night for Tomorrow” EP (My Shit In Your Coffee)

Więcej: www.scianka.com  |  facebook.com/thescianka  |  reverbnation.com/scianka

Paula i Karol

Jeśli ktoś nie zna Pauli i Karola, może pomyśleć, że to po prostu dziewczyna
z Kanady i chłopak z Polski, którzy spotkali się po to, by stworzyć razem kilka wesołych folkowych piosenek. Prawda jest jednak bardziej skomplikowana,
bo Paula i Karol to nie tylko duet, ale wielka rodzina warszawskich muzyków, którzy przez ostatnie dwa lata podbijali serca zarówno młodszych jak i starszych fanów tego typu muzyki w Polsce i za granicą.

Brytyjski „The Guardian” umieścił Paulę i Karola na liście „Dźwięk świata 2011” prezentującej najciekawsze młode zespoły. Po wydaniu EP-ki „Goodnight Warsaw” oraz pierwszego studyjnego albumu „Overshare”, zespół zebrał entuzjastyczne recenzje. Nazwano ich „odkryciem roku”, „najbardziej interesującym i jednym z najważniejszych nowych alternatywnych polskich zespołów”.

Piosenki Pauli i Karola to nie tylko chwytliwe melodie ale też teksty, z których bije szczerość, poczucie wspólnoty i dystans do postmodernistycznej pozy.

Paula i Karol koncertują i komponują wspólnie z Christopem Thunem i Staszkiem Wróblem na perkusji, Krzyśkiem Pożarowskim na basie i Szymonem Najderem na gitarze elektrycznej.

Motto zespołu: Cała ekipa „Pauli i Karola” zgodzi się bez wątpienia, że szczera dyskusja przy obiedzie jest równie ważna i ciekawa jak wspólne tworzenie muzyki.

http://www.youtube.com/watch?v=Sj8YKzYBaM4

http://www.youtube.com/watch?v=z2_v1cx0bxI&feature=plcp

Fair Weather Friends

Nikt nie gra w Polsce tak jak oni. Częstą reakcją na ich piosenki jest niedowierzanie: to oni są z Polski? Nadzieja muzyki alternatywnej. To tylko część niezwykle przychylnych opinii środowiska muzycznego na temat twórczości Fair Weather Friends.
Zespół, który powstał w 2011 r. w Czeladzi to to kwartet przełamujący różnice pomiędzy vintage’owym tanecznym graniem, współczesną elektroniką i stylistyką gitarową. Funk z lat 70-tych, mocne odniesienia w stronę synth popu „eitisowej” dekady oraz smaczki rodem z dancefloor’u lat dziewięćdziesiątych są potraktowane z przymrużeniem oka. W twórczości FWF chodzi bowiem o grę konwencjami muzycznymi. Muzycy wysyłają odbiorców w krainę bezpretensjonalnej zabawy dźwiękami. W radosnej, melodyjnej twórczości jest miejsce na połamane, trzaskające 8bitowe dźwięki oraz wielowarstwowe rozedrgane faktury dźwiękowe, przywodzące na myśl współczesną awangardę elektroniczną. Rozmarzony, zamglony nastrój kontrastuje z dynamicznym, tanecznym uderzeniem a żywa perkusja nadaje wszystkiemu nieco nieokiełznany charakter.
W marcu 2012 roku grupa wydała debiutancki krążek EP 'Eclectic Pixels’. Singiel 'Fortune Player’ nieodłącznie kojarzony z wakacyjną beztroską, wybrzmiewał w filmowym podsumowaniu pierwszego dnia Heineken Open’er Festival oraz w oficjalnej reklamie festiwalu Coke Live Music Festival. Te dwa, wielkie muzyczne wydarzenia 2012 roku, na które zespół został zaproszony, były początkiem bardzo dobrej passy i nowego rozdziału w życiu muzyków. Utwór 'Fortune Player’ został podchwycony przez ogólnopolskie rozgłośnie radiowe i stacje telewizyjne, a zespół zaczął w szybkim tempie zdobywać kolejnych fanów.

http://soundcloud.com/fair-weather-friends

https://www.youtube.com/watch?v=lrwBaJlvxEY

You

Czasami trwa to trochę dłużej by dostać się do miejsca w którym chce się być. Remalja i Rafael Weisz dotarli do Lipska, wraz ze swym przyjacielem Svenem Michelsonem gdzie będąc blisko sztuki i muzyki czują się jak w domu. Przybyli również z muzyką, którą tworzyli przez ostatnie 5 lat, a która doprowadziła ich do ich debiutanckiego albumu „Neon Rauch”. Album łączy w sobieelementygry na fortepianie, przenikliwe brzmienie gitarindie, łagodne melodie wypełnione mnogością dźwięków.Toskłada się naniezwykłydebiutancki album, który sprawia, że zastanawiasz się i tańczyszw tym samym czasie.

https://soundcloud.com/y-o-u-2

http://www.youtube.com/watch?v=aTFKSgYyotk

The Brimstone Days

Zamknij oczy i pomyśl o brzmieniu lat 60′ i 70′ i zespołach, których energia nie pozwalała stać w miejscu, napełniając cię przy tym pewnością, że razem możemy ruszyć góry! Trio z Malmo rozpoczęło działalność w 2009 roku i – trzeba przyznać – działają ostro.

Od tego czasu The Brimstone Days zdążyli wydać dwa albumy, kilka EP-ek oraz zjeździć niemalże całą Europę (m.in. Anglia, Irlandia, Hiszpania, Holandia, Niemcy, Polska). Jak sami mówią, ich „głównym celem jest stać się doskonałym zespołem koncertowym” – celem, który już osiągnęli. Nie ma w tym ani trochę przesady, ponieważ The Brimstone Days na żywo brzmią jeszcze lepiej, niż na płytach.

The Brimstone Days jest jednym z najbardziej wyjątkowych szwedzkich zespołów, których pozytywny rock’n’roll pozostawia uśmiech na twarzy słuchacza. Chłopcy zawsze dają z siebie 100% na scenie i stawiają na bezpośredni kontakt z publicznością. Brimstone Days na żywo – na dużej scenie Slot Art Festival 2013.

facebook.com/thebrimstonedays  |  youtube.com/user/TheBrimstoneDays

Pchełki

Mieszkają, pracują i bawią się w Aleksandrowie Kujawskim, związane są z tamtejszym klubem Fado. Swoją muzykę określają mianem hop-siupu. Łącza etno, post-rock i psychodeliczny pop z połamanym rytmem jungle, transowym trip-hopem, frywolnością jazzu i ciężarem gatunkowym metalu. W skład kapeli wchodzą: Marta Rogalska (wokal, flet), Paweł Rychert (instrumenty klawiszowe, elektronika, gitara), Świstak Rogalski (bas), Damian Kowalski (perkusja).

W roku 2010 zespół współtworzył spektakl „Knock on Unpainted Wood” wraz z duńskim teatrem tańca Mute Comp Physical Theatre podczas którego wykonuje muzykę na żywo. Dotychczas wystawiono kilkadziesiąt przedstawień w Kopenhadze i Odense.

Mają na swoim koncie występy na najważniejszych festiwalach muzycznych w kraju, w tym m.in. na OffFestivalu i na Openerze Pchełki zagrały kilkaset koncertów w Polsce, Danii i Niemczech. Zespół ma na koncie EP 'Hop-siup’ oraz ukończył nagrania na płytę długogrającą 'Pan Hop-siup’ gdzie gościnnie zagrali m.in. Kuba Staruszkiewicz (perkusja), Inge Brennstein (saksofon), Sebastian Pikula (gitara), Daniel Kowalski (gitara) oraz kwartet smyczkowy.

http://www.youtube.com/watch?v=CWQ1MSH9A8E

https://soundcloud.com/pchelki/sets/pan-hopsiup/s-8hzLa

Bongostan

Grudzień 2009 roku. Czas zimowej nostalgii przerywa spotkanie dwóch głodnych wrażeń jegomości. Burzliwa dyskusja prowadzi do powstania projektu zespołu. Początkowo tworzą go Paweł Kinder oraz Daniel Bugla, którzy swoimi pomysłami nadają kierunek rozwoju przedsięwzięcia. Pojawiają się pierwsze utwory a wraz z nimi do projektu dołączają nowi ludzie. W kwietniu pomysł zostaje okraszony nazwą Bongostan, a wraz z jej nadaniem pojawia się demo zawierające 4 utwory oraz gitarzysta Krzysiek Ogiela. Zespół przechodzi od tego momentu wiele zmian składu począwszy od sekcji rytmicznej, którą wspiera Wojtek Zalewski na basie oraz Rafał Klimek (trąbka) i Krzysiek Dyga (saksofon). W sierpniu 2010 roku do szalonej Bongo ekipy dołącza dwóch dzielnych kowbojów – klawiszowiec Kamil Majewski oraz perkusista Bartek Drozd. Jest to moment, w którym krystalizuje się skład zespołu co skutkuje podjęciem decyzji o nagraniu debiutanckiej płyty oraz pospolitym ruszeniem w temacie koncertów. Tych w przeciągu niespełna 4 miesięcy zespół zagrał blisko 40. Marzec 2011 roku okazuje się być nie lada przełomem. Występują na Piastonaliach 2011 a niedługo po tym Bongostan zagrał pierwszy koncert w Radiu Opole przed, którym do zespołu dołączyła Kinga Berkowicz nadając kobiecą dłonią ogłady szalonej ośmio osobowej załodze.
Nie próżnując Bongo ekipa przy współpracy z wydawnictwem Lion Stage Records, w styczniu 2012 roku wydała swoją pierwszą, debiutancką płytę pt. „Rasta Kasta”.

http://www.youtube.com/watch?v=M12hnibxCDc

http://youtube.moje.pl/N8M33eO-wZQ

To Leave A Trace

To Leave a Trace to zaprzyjaźniony ze Slotem (grail już i na Dużej Scenie jak i na scenie Hardcore/Punk) ukraiński zespół grający posthardcore / screamo / metal. Zaczynali w 2008 roku a w 2009 wydali swój pierwszy album “Fight Your Evil Side”. Od tego czasu dużo koncertuja, poza Ukrainą głównie w Polsce, Czechach i Niemczech, ale również w pozostałych krajach Europy.

Obecnie zespół pracuje nad nowymi utworami do nowego albumu zatytułowanego “Black Light”. Zapowiedzią albumu jest utwór Aokigahara, który pokazuje kierunek zmian w zespole oraz jest przedsmakiem tego co będzie można usłyszeć na płycie. Część tego materiały będzie można usłyszeć na tegorocznym Slocie.

http://www.youtube.com/watch?v=rKWXUkqODNs&feature=player_detailpage

Cinemon

Cinemon to najnormalniejszy w świecie rokendrol. W pakiecie: skakanie po scenie, rozwalanie sprzętu, rozstrojone gitary, machanie włosami, tupanie nogą i przeklinanie ze sceny. Gdy odejmiemy te elementy pozostaje po prostu dobry pop – smutne lub wesołe, ale zawsze wpadające w ucho melodie w wykonaniu trio wokalno-instrumentalnego.
Zespół powstał w Krakowie tak dawno temu, że 2/3 członków ma już pracę i rodzinę. 1/3 jest młoda, atrakcyjna i ciągle ciekawa świata.
Kiedyś grali zaawansowany progrock z elementami jazzu i psychodelii, a teraz po prostu dobrze się bawią.
Bo życie właśnie na tym polega (na graniu zaawansowanego progrocka z elementami jazzu i psychodelii :).
http://www.youtube.com/watch?v=9XOlYOy7E4w
http://www.youtube.com/watch?v=Q5hZs7PsTlc

3 kluski śląskie

Jeśli ktoś był kiedyś na ich koncercie to, z pewnością, może dojść do, co najmniej dwóch odkryć:
po pierwsze muzyka akustyczna zdecydowanie nie znaczy cicha, po drugie – ze sceny dociera do odbiorcy taka energia i moc, że czasami trudno uwierzyć, że tam stoją tylko trzy osoby.
Powiedzieć, że grają akustyczny grunge, czy stoner rocka, byłoby sporym uproszczeniem. Ich muzyka jest bardziej złożona. Słychać w niej, że panowie lubią bawić się różnymi gatunkami muzycznymi i wychodzi im to znakomicie. Każdy utwór to połączenie autentycznej radości i precyzji wykonania. Jak sami mówią – to taki happy metal.

Przez ostatnie dwa lata zespół niejednokrotnie udowodniał ze sceny – supportując m.in. Trickego, czy Buldoga – że pojawienie się regularnego wydawnictwa, to tylko kwestia czasu. Piękną zapowiedzią ich nadchodzącego debiutu było umieszczenie jednego z utworów na składance śląskich, rokujących składów – Sealesia 2. Utwór 3KŚ został bardzo dobrze przyjęty zarówno przez odbiorców jak i krytyków muzycznych. Ten fakt tylko utwierdził chłopaków w tym, że pora wypuścić pełen krążek po za ściany realizatorki. Jak postanowili, tak zrobili. 24 listopada 2012 roku, ukazał się ich debiutancki album YES, IT`S RAW.

Smacznego.

1. Arci

2. Artashes Baroyan znany jako Arci pochodzi z Armenii mieszka w Polsce 18 lat, tworzy muzykę hip hop i reggae od 10 lat.Ma na koncie 2 płyty oraz mnóstwo koncertów, obecnie pracuję nad trzecią płytą „Mam Powód”, która ma się ukazać na jesieni tego roku.Usłyszymy na niej mieszankę hip-hopu, reggae, orientalnych bałkańskich rytmów, trochę funky, dancehallu, dużo kobiecych wokali oraz mocny głos Arciego z dobrym pozytywnym przesłaniem. Nadchodząca płyta będzie trójjęzyczna – po polsku, angielsku oraz ormiańsku. Na płycie usłyszymy również zagranicznych gości z Kostaryki i Nigerii. 
   

   https://www.facebook.com/ARCIstyle

http://www.youtube.com/watch?v=4t9sxv1HC_w

 Dead Efforts

Zaczęło się na początku 2009 roku gdy, po rozpadzie zespołów, B.E.T.H oraz Freeze the Sun, we własnym studio nagraniowym Marcin Mackiewicz (gitara, ex Freeze the Sun, producent i realizator nagrań m. in. Kabanos, Hedfirst, Venflon, The Bill czy PLAN) , Piotr Mossakowski (bas, również w B.E.T.H ) i Michał Żeńca (perkusja , również w B.E.T.H) rozpoczęli wspólne muzykowanie. Jamowanie, które początkowo miało służyć jedynie dobrej zabawie bardzo szybko przerodziło się w chęć tworzenia aktywnie koncertującego zespołu „z krwi i kości”. W bardzo krótkim czasie powstało 6 pierwszych utworów i na tym etapie zespół rozpoczął poszukiwania wokalisty. Około pół roku później do współpracy zaproszony został Marcin Sułek (wokal, także w Brown) tym samym dopełniając skład Dead Efforts. W czasie kiedy odbywały się pierwsze próby do prac nad tekstami przystąpiła Olga Górna, która doskonale wywiązała się z powierzonego jej zadnia. Gdy teksty były gotowe zespół zabrał się za nagrania swojego debiutanckiego krążka. W marcu 2012 materiał został zarejestrowany w studio Freeze Art. Na płycie znalazło się dziesięć utworów, w których słychać echa muzyki Seattle z lat 90tych ale także dźwięki charakterystyczne dla sceny australijskiego rocka. Muzyka zawarta na debiutanckim krążku jest pełna melodii i gitarowych barw. Wydaje się mocna ale nie agresywna, płynąca ale nie wolna. Premiera albumu miała miejsce 8-ego marca 2013r.

https://soundcloud.com/dead-efforts