Wystawy 2016

ArtKatedra

Swoje prace prezentują:

 

Piotr Jargusz

Malarz. Profesor. Prowadzi pracownię malarstwa i pracownię projektów twórczych w przestrzeni społecznej na Wydziale Sztuki Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie. Realizuje ideę sztuki społecznie zaangażowanej. Pokazuje swoje obrazy na ulicach miast i wsi. Autor 76 wystaw indywidualnych. Autor projektów: Święta Polskie (Bóg się rodzi, Wielkanoc-Wielka Moc, Umarli wstaną), Kobieta i Mężczyzna, Szczęśliwe Miasto, Moje-Twoje miejsce, Viatoris, Głód, Spotkanie, Opisanie Polski według Marcina Kromera-Obrazy Uliczne w Bieczu.2016.

Sztuka dotyka spraw trudnych.

Cywilizacji osobności, obcości, wrogości- przeciwstawiam spotkanie. Pomimo deklarowanej tolerancji dla innych/obcych jestem/jesteśmy coraz bardziej restrykcyjni i nietolerancyjni wobec innego, który nie pasuje nam do naszych wizji. Wrogość zadana. Przyjaźń wymaga więcej zachodu. A tu jasne rozdanie: obcy to obcy. Wróg? Technologie i taktyki wrogości. Kult indywidualnej osobności. A jeśli spotkanie to na naszych warunkach. Ciekawość innego/obcego ustępuję lękowi przed nim. Spotkanie czyżby utopia?

Nie utopia. Rzeczywistość. Zadanie. Moje spotkania z innym przy obrazach te targowe, wiejskie i miejskie przy klejeniu obrazów na słupach nauczyły mnie pokory. Znam swoje miejsce. Znam swoją wartość. Wartość i nie wartość malarza i obrazu. Przejechałem te wioseczki, miasta. Po co? Dla spotkania. Po to żeby mieć świadomość obecności wielu ludzkich światów. I mam tę niezbędną świadomość i diabeł obcości ten, który dzieli, nie ma do mnie dostępu. Towarzyszy mi (także na targu w ukraińskim Mukaczewie) potrzeba wysłuchania cudzej opowieści, obecności cudzych oczu, ważności cudzego doświadczenia. Zanurzam się w tłum aby z ważnego cudzego uczynić ważne swoje. Podzielić poczucie współobecności i współodpowiedzialności. Podzielić pokornie dar Spotkania. Przenieść opowieść, obraz zamienić na dobre słowo, czy uśmiech. Tak – to ważne. Tak przenosi się cywilizację. Albo się jej nie przenosi. Nie ma innego sposobu.

Warunkiem jest spotkanie.

Maluję obrazy. Ostatnie o głodzie. Głód to mocne słowo. Potrafi wiele udźwignąć. W czasie czterodniowego spotkania podczas Slot Art Festivalu pokażę swoje obrazy w Katedrze, zaproszę w przestrzeń prywatną i intymną, a zarazem otwartą dla wszystkich uczestników Festiwalu. Do miejsca, w którym leżą moje obrazy i moja podróżna kolekcja. Miejsca, w którym maluję na podłodze, gdzie można usiąść i napić się herbaty, porozmawiać, ale też wejść i wyjść bez słowa. Unikam zabawy w chowanego. Unikam ram czasowych i ograniczeń, w tym łatwej selekcji i preparacji. W otwartej przestrzeni, będę czekał na spotkanie, unikając zbyt łatwego rozdania ról, definicji artysta – nie artysta i odpowiedzi na pytanie czym jest sztuka. W trakcie tych dni będę malował, pytając w obrazach o „głód” – głód Boga, wolności, oczu, serca, i  jedzenia; ten ostatni będący udziałem połowy świata jest i pozostanie niezrelatywizowany.

Forma prezentacji obrazów stanowi kontynuację poprzednich projektów, od lat realizowanych w przestrzeni społecznej, bez pośrednictwa galerii czy muzeów. Dzięki temu możliwy jest do uzyskania ważny wymiar intymnego spotkania z odbiorcą.

??????? 2016 11271 wynik

 

 

Marta Normington „W stronę morza” / „Towards the Sea”

Praca na papierze ryżowym, będąca rysunkowym odwzorowaniem mojej drogi do morza, poprzez system rzeczny biorący swój początek przy domu rodzinnym, a kończąca się ujściem w Morzu Bałtyckim. Praca ta ma charakter geograficzno-rysunkowej metafory życia człowieka. Odwołuje się do tego co jednocześnie bliskie i dalekie oraz zwraca uwagę na zjawisko ich wzajemnych współzależności.

towards the sea documentation 4 of 6 wynik

 

 

Piotr Słomczewski – „wiara”

Instalacja z papieru, sznurka i trzciny jest z jednej strony metaforą moich własnych doświadczeń związanych z wiarą po nawróceniu, a z drugiej strony jest próbą zmierzenia się z monumentalną przestrzenią o wyjątkowym charakterze i kontekście. Siła, którą latawce są poruszane na przestrzeni otwartej daje im nieograniczoną moc aby unieść się wysoko w powietrze. Latawce zawieszone pod sklepieniem mogą sugerować powstrzymywaną przez konstrukcję kościoła potencjalną nieskończoność wolności ruchu.

 

Julia Idasiak

…Obszar, płaszczyzna dla ujawniania treści, znaczeń,emocji. Jest miejscem spotykania się przeciwieństw, możliwością dostrzez?enia, usłyszenia… tego, co w moim wne?trzu – wewnętrznych zdarzeń. Pozwala im dojs?ć do głosu – czy wielogłosu.
Podjęty przeze mnie motyw zasłony, przykrycia, przysłonie?cia kto?ry był asumptem do wie?kszos?ci (moz?e nawet wszystkich prac) traktuje? symbolicznie, jako tajemnicę ciszy i tego co ze soba? niesie. Czyste, białe pło?tno, to zasłona pierwotna – pocza?tek tego, co moz?e sie? na nim dziać.

 

Marta Aniela Kopczyńska

1. Fotografie przestawiają spotkania w hiszpańskiej kawiarni Zurych w Barcelonie. Mają dwie płaszczyzny, spotkań ludzi oraz przedmiotów, które spotykając się tworzą, różne formy i znaki.
2. Fragment cyklu zdjęć, którego punktem wyjścia były relacje ludzi z manekinami. W serii zdjęć chciałam pokazać podobieństwa zachowań, oraz przemieszanie się światów ludzi oraz manekinów. Fotografie wykonywane były w centrach handlowych w Berlinie, Paryżu i Krakowie.

 

Ewa Boguszewska
Z popiołów/From the ashes

Instalacja stworzona z wielkoformatowych, organicznych zapisów, poprzez środki odbierane za pomocą zmysłów – blask, kolor – przywołuje niewidzialną, duchową sferę. Jest przestrzenią zapraszającą do intymnego spotkania ze Świętym. „Z popiołów/From the ashes” mówi o odnowieniu, powstawaniu piękna z popiołu, świetle, które rozprasza ciemność. (Iz 61,3).

 

Krystian Krawczyk

Od kilku lat uczęszcza w zajęciach pracowni arteterapii przy Centrum Terapeutyczno – Rehabilitacyjnym Dolnośląskiego Stowarzyszenia Pomocy Dzieciom i Młodzieży z MPDz „Ostoja” we Wrocławiu. Jest autorem i pomysłodawcą cyklu prac zatytułowanych „Dżungla” wykonanych na płótnie techniką kredki akwarelowe. Prezentowane obrazy powstały również przy współpracy koleżanek Krystiana z Warsztatu Terapii Zajęciowej: Partycji Pałki, Eweliny Kocik, Anny Misterki, które wykonały gamę kolorystyczną  powstałych wcześniej szkiców.

krystian 2 wynik

 

Marcin Dąbrowski

Marcin  jest od wielu lat podopiecznym Dolnośląskiego Stowarzyszenia Pomocy Dzieciom i Młodzieży z MPDz „Ostoja” we Wrocławiu. W 2015 roku zajął I miejsce na Dolnym Śląsku w ogólnopolskim konkursie plastycznym (tytuł pracy „Przyjaźń”). Marcin również bierze udział w cyklu warsztatów teatralnych organizowanych przez Fundację Jubilo we współpracy ze Stowarzyszeniem „OSTOJA”. Na  wystawie zostanie zaprezentowany cykl prac zatytułowany „Człowiek taki sam jak ja”. Prace zostały wykonane na płótnie w technice farby akrylowe.

marcin 1 wynik

Ta strona używa plików Cookies. Dowiedz się więcej w Poityce prywatności.AkceptujęNie akceptuję