9-13.07.2024Program-Duża scena 2012
| Wt 10.07 | Śr 11.07 | Cz 12.07 | Pt 13.07 | So 14.07 | |
| 20:00-20:30 | laureat małej sceny |
laureat małej sceny |
laureat małej sceny |
||
| 20:45-21:30 | Turnip Farm (od 20:30) |
Naaman (od 20:30) |
Duch | Massive Scar Era |
OFF-C |
| 21:45-22:45 | Ms. No One | Dikanda | SEA + AIR | Tres.B | 3moonboys |
| 23:00-24:00 | Lao Che | Luxtorpeda | Frühstück | Gooral | Me Myself & I |
| 00:00-00:15 | slotv | slotv | slotv | slotv | slotv |
Pomysł na drugą płytę zespołu Powstanie Warszawskie pojawił się już podczas końcowego etapu prac nad płytą Gusła. W połowie 2003 roku zespół zaczął tworzyć muzykę, która ma odzwierciedlać 10 obrazów (najbardziej znamiennych dla tego zrywu wydarzeń). Do nagarań użyto przede wszystkim starych mikrofonów pamiętających lata 60-tę czy nawet lata 30-ste.
Trzecia płyta ukazuje nasze zainteresowania samym muzykowaniem – stąd zupełnie inna aura otacza całą produkcję, jej przygotowywanie, kompozycję i realizację. Inspirowani po części muzyką cyrkową, a i również starymi polskimi kreskówkami przywołaliśmy radosne wibracje, pobudzające do ruchu i elektryzującego odbioru. Teksty groteskowe w swoim wyrazie mają oddać słabości i ułomności ludzkiej natury. Tytuł płyty Gospel oddaje karykaturalną wizję rzeczywistości.
Prąd Stały / Prąd Zmienny – tym razem naprawdę bez konceptu. Każda piosenka to odrębna opowieść. Teksty są pełne wciągających, często absurdalnych historii, w których nie brakuje zabaw słownych charakterystycznych dla twórczości Spiętego. Zespól położył duży nacisk na eksperyment z brzmieniem odwołując się do retro elektroniki oraz brzmień zimnofalowych.
Z Lao Che widzimy się już na najbliższym Slot Art Festivalu!
laoche.art.pl | facebook | myspace | youtube
foto: Marcin Klinger
Zespół LUXTORPEDA powstał w 2010 roku z inicjatywy Roberta Friedricha gitarzysty i wokalisty znanego z takich formacji jak Acid Drinkers, Turbo, Flapjack, Arka Noego, 2Tm2,3 i KNŻ. Do współpracy muzyk zaprosił gitarzystę Roberta Drężka, basistę Krzysztofa Kmiecika, związanych wcześniej z Armią oraz z formacją 2Tm2,3 oraz perkusistę Tomasza Krzyżaniaka, znanego wcześniej z Turbo i Armii. W 2011 roku w trakcie nagrywania albumu skład uzupełnił wokalista Przemysław Frencel, raper znany z hip-hopowego duetu 52 Dębiec.
Debiutancki album zatytułowany LUXTORPEDA ukazał się 9 maja 2011 roku i jest połączeniem brzmień garażowo-punkowo-rockowych, teksty mówią o życiu każdego człowieka, o walkach, upadkach, powstaniach, ciemnościach i nadziei. Zarówno w warstwie tekstowej, jak i w muzycznej Litza i spółka są absolutnie beQzkompromisowi. Płytę promują teledyski zrealizowane do utworów „Niezalogowany”, „Autystyczny” i „Za wolność”. Zespół dał się poznać szerszej publiczności podczas Jarocin Festiwal 2011 oraz podczas 17 edycji Przystanku Woodstock 2011 a utwór „Autystyczny” wspiął się na pierwsze miejsca wielu list przebojów, między innymi w radiowej Trójce, Eska Rock i Antyradiu. W wielu rankingach i podsumowaniach muzycznych 2011 roku LUXTORPEDA uplasowała się w ścisłej czołówce niejednokrotnie zajmując 1 miejsce, chociażby wśród czytelników pisma „Teraz Rock”, gdzie została uznana za najlepszy zespół roku, płytę roku, przebój roku, teledysk roku i nadzieję roku.
LUXTORPEDA otrzymała również 4 nominacje do nagrody Fryderyki za 2011r.
Obecnie zespół pracuje nad drugą płytą, która ujrzy światło dzienne 9 maja 2012r.
Skład:
Robert „Litza” Friedrich – głos, gitara
Przemysław „Hans” Frencel – głos
Robert „Drężmak” Drężek – gitara, głos
Krzysztof „Kmieta” Kmiecik – gitara basowa, głos
Tomasz „Krzyżyk” Krzyżaniak – perkusja, głos
Oficjalna strona zespołu: luxtorpeda.net
fot. Mateusz Mate.O Otręba
Mają na swoim koncie dwa autorskie albumy Takadum! (2011) i Do Not Cover! (premiera 21.03.2012) i jedno remiskerskie wydawnictwo do albumu Takadum! Miesiące październik i listopad 2011 przyniosły im kolejno 2 nagrody, zostali laureatami Dolnośląskiej Nagrody Kulturalnej Silesia i Nagrody Muzycznej Wrocławia.
Ich jedynym instrumentem jest głos. Sami o swojej muzyce mówią: to muzyka wokalna kontrolowana ludzkim. Śpiewają acapella, wspomagając się elektroniką tworzą melodyjne, jazzrockowo soulowe wokalizy, oparte na beat boxowej rytmice. 3 osoby, tworzące muzykę, której daleko jest to jednoznacznej klasyfikacji. Mają za sobą występy z tuzami światowej sceny jazzowej (m.in.: B.Mcfferin, L.Wright, R. Bona, L.Możdżer), koncertowali przed wystąpieniem Dalajlamy podczas jego pobytu we Wrocławiu, a jeden z ich utworów znalazł się na ścieżce dźwiękowej do gry Wiedźmin.
Z uznaniem o ich twórczości wypowiadają się zagraniczni artyści – „Intrygujące i nowoczesne” – zgodnie stwierdzili Neneh Cherry i Burt Ford(producent m.in. Portishead) z zespołu CirKus po zetknięciu się z ich muzyką w krakowskiej Alchemii. O najnowszym wydawnictwie mówią: „Muzyka na Do Not Cover! to wejście w inny etap twórczości zespołu pod względem kompozycji i stylu. Jest to fuzja dźwięków bardzo rożnych gatunków, lecz na pierwszym miejscu należy wyróżnić jazz, jako główny nurt, który Me Myself And I na swój wokalny sposób eksploruje. Są momenty na płycie, w których głosy są bardzo przetworzone jak i takie, w których pozostają ortodoksyjnie czyste, wręcz zaśpiewane w klasyczny sposób.” Jedno jest pewne płyta kipi energią, jest mocno zróżnicowana emocjonalnie, rytmiczna, ale jednocześnie pełna zaskakujących harmonii.
Na co dzień zespół występuje w trzyosobowym składzie:
Magdalena Pasierska – vocal
Michał Majeran – vocal, beatbox,
Karol Giżewski – beatbox
Me Myself & I fot. Marcin Twardowski
Gooral to producent, generator dźwięków i prekursor łączenia electro, dubstep i dnb z góralszczyzną. Wielkim wpływem na twórczość Goorala było miejsce, z którego pochodzi – Bielsko-Biała. To miasto otoczone górami, dla jednych furtka na góry, dla drugich furtka na zgiełk. Gooral ma bliżej do miasta, ale w górach spędził pół życia, trenując i ucząc ludzi jazdy na nartach.
W połowie lat 90 zakochał się szeroko rozumianej w tamtych czasach muzyce technicznej i elektronicznej. Z Maćkiem Szymonowiczem założył i tworzył projekt PSIO CREW wydając album „Szumi Jawor Soundsystem” i grając setki koncertów. W 2008 roku opuścił Psio Crew rozpoczynając wędrówkę muzyczną…
Gooral zaczynał od występow solo, obecnie występują z nim: Anna Wiosna Rogowska (wokal), Michał Kopa Kopaniszyn (vizual art) oraz coraz częściej Jan Mędrala (kontrtenor). Mieszanka ta daje wybuchowe połączenie ludzi z różnych kultur i różnych miejsc, co w szczególności można zauważyć na koncertach, począwszy od występów w małych wioskach takich jak Gostynin a kończąc na festiwalach takich jak Sziget.
gooral.net | facebook.com/NiezlyGooral | myspace.com/gooral
Frühstück powstał w 1997, po kilku zmianach zespół gra w składzie: Martijn Krale (voc), Wojtek Karel (bass), Tomek Kuźbik (drums) i Marcin Karel (guit.). Debiutancki album ‘Mine’ został wydany w 2000 r., następnie ‘Muza’ w 2003 – promowana m.in. na festiwalu Cornerstone. Kolejne lata przynoszą trzy EPki – ‘Mud’ w kwietniu 2005, ‘Be Careful’ w 2007 i ‘Follow’ w 2010.
Na początku marca 2012 zespół wydał swój najnowszy album: ‘Quiet’ jest dla nas ważnym albumem. Przez ostatnie kilka lat przeszliśmy przez wiele sytuacji, dojrzeliśmy – sądzę, że nowe kawałki odzwierciedlają tę dojrzałość. Mówią uczciwie o radościach i zmaganiach, ale wydaje mi się, że jest w nich więcej wiary i nadziei, niż na naszych wcześniejszych płytach.
fruhstuck.pl | facebook.com/fruhstuckpl | myspace.com/fruhstuck
Martijn Krale – Frühstück, foto: Łukasz Krzywda
Z serii cyferki:
Ms. No One ma 4 lata. Pomieszkuje w dwóch miastach (ogólnie mówiąc). Dzieli sie na 3 a w praktyce na 5 osób. Wydała jedno EP i jedno LP i 8 remiksów.
Zagrała na siedmiu festiwalach, w trzech krajach.
Połowa jej piosenek jest smutna, a druga połowa bardzo smutna. Połowa tekstów jest w języku polskim a druga w języku obcym. Jedna piosenka ciągle szuka tekstu, na razie bezskutecznie.
Podczas koncertu w Lubiążu zagra 12 piosenek : 4 z płyty „The Leaving Room”, 2 niespodzianki oraz 6 z nowej płyty „Pretty in the dark”, która właśnie powstaje.
Skład:
Joanna Piwowar-Antosiewicz – wokal, keyboards
Adam Antosiewicz – bas, wokal
Łukasz Gocal – perkusja
oraz
Michał Oleśkiewicz gitara
Dikanda to słowo, które w jednym z afrykańskich dialektów oznacza rodzinę i ono właśnie dokładnie oddaje ducha zespołu – żyją i pracują jak w małej rodzinie.
Grupa powstała w 1997 roku w Szczecinie. Miłość do muzyki tradycyjnej i ciężka praca pozwoliły im stworzyć własny styl i oryginalne brzmienie. W ich w całości akustycznym repertuarze słychać inspirację kulturą Orientu, folklorem bałkańskim – macedońskim i cygańskim.
Cechą charakterystyczną stylu Dikandy jest tworzenie nowych słów i znaczeń w komponowanych przez siebie utworach.
Wydali 4 płyty, zagrali setki koncertów , wystąpili na wielu znaczących europejskich festiwalach. Zdobyli liczne nagrody i wyróżnienia w tym :
– I Nagrodę i nagroda publiczności na festiwalu „Nowa tradycja” w 1999 r. ,
– I Nagrodę na festiwalu „Eurofolk” 1999r
– III miejsce na Folkowym Fonogramie Roku za płytę „Jakhana Jakhana” w 2002r
– I Nagroda i nagroda publiczności na festiwalu „Folkherbst 2004” w Plauen
– Płyta roku 2005 niemieckiego czasopisma „Folker” dla „Usztijo”
Koncerty Dikandy to niepowtarzalna podróż po muzyce świata, żywiołowe spotkanie pełne energii, charyzmy, prawdziwych emocji, radości i wzruszenia zarówno dla publiczności jak i samego zespołu.
Grali w azjatyckiej części Rosji, w Indiach i w większości krajów Europy. Brali udział w wielu festiwalach, m.in. : Montreux Jazz Festival, Sziget Festival (Budapest), Rudolstadt i dwukrotnie wystąpili na Festiwalu opolskim. Zyskali popularność i wielką sympatię publiczności w wielu krajach Europy Zachodniej (w szczególności Niemczech, Austrii i Szwajcarii).
Na dyskografię składają się :
– „Muzyka czterech stron wschodu” (2000)
– „Jakhana, Jakhana” (2002)
– „Usztijo” (2004)
– „Ajotoro” (2008)
dikanda.com | facebook.com/dikanda | youtube.com/user/Dikandacom
Dikanda, fot. dikanda.com
Grupa składa się z Polki i dwóch muzyków o europejsko-amerykańskich korzeniach. Nazwa zespołu oznacza (z francuskiego) „bardzo.b” i jest odnośnikiem do muzyki klasy b, surowej, nieoszlifowanej.
Po nagraniu pierwszej płyty „Scylla and Charybdis” i wydaniu jej własnym sumptem w Holandii, zespół przeprowadził się do Polski..
Pierwsza nagrana w Polsce płyta Très.b „The Other Hand” ukazała się na rynku w 2010 r. nakładem EMI Music Poland. Finalnego szlifu nadał jej w swym nowojorskim studio nadworny producent Nicka Cave’a – Victor Van Vugt, znany ze współpracy z the Bad Seeds, PJ Harvey. W ich muzyce możemy doszukać się także echa Sonic Youth. Płyta została uhonorowana nagrodą Fryderyki 2011 w kategorii Fonograficzny Debiut Roku. Zachęceni tym sukcesem weszli do studia, by nagrać najnowszy materiał „40 Winks of Courage”, który ukazał się 15 maja tego roku i zbiera znakomite recenzje.
Très.b można było wielokrotnie zobaczyć w Polsce, m.in. dwukrotnie na głównej scenie OFF Festiwalu, a także przed zespołem HEY. Misia Furtak (voc., bass) śpiewała m.in. na składance „Wyspiański Wyzwala” (z Dr.No) czy na ostatniej płycie Bajzla. Mają za sobą ponad 200 występów na scenach całej Europy i cieszą się opinią doskonałego zespołu koncertowego.
www.tres-b.com
www.myspace.com/meetb
SEA + AIR to duet, który zrodził się po 10 latach istnienia „Daniel Benjamin”, nagraniu setek piosenek, zagraniu ponad 1200 koncertów na całym świecie. Duet powstał podczas europejskiej trasy Whitney Houston latem 2010 roku, gdzie Daniel i Eleni występowali jako jej support. Zdali sobie wtedy sprawę, że są w stanie docierać do publiczności w wielkich halach niekoniecznie przygotowanej i zainteresowanej bezpośrednio nimi, używając tylko swoich dwóch głosów i będąc po prostu sobą.
W pierwszej połowie 2011 roku nagrali płytę „My Heart´s Sick Chord” mocno inspirowaną barokowymi melodiami J.S.Bacha, jak również muzyką lat 70-tych, do tego dołożyli elementy tradycji greckiej (Eleni) oraz niemieckiej (Daniel). Całą płytę zadedykowali zresztą ulubionemu instrumentowi Bacha – klawesynowi.
Trudno sklasyfikować muzykę, którą wykonują. Najczęściej krytycy zaliczają ich do gatunków: indie folk oraz singer/songwriter.
Podczas koncertów oboje grają na pięciu instrumentach, co sprawia, iż dodatkowy zespół lub dźwięki odtwarzane z taśmy nie są im potrzebne.
SEA + AIR grail koncerty m,in z takimi artystami jak Sufjan Stevens, The White Stripes, Jose Gonzalez, czy The Flaming Lips.
seaandair.net | myspace.com/seaplusair | facebook.com/SeaandAir
3moonboys gra z małymi przerwami (zmiany składu, wyjazdy za pracą etc.) od 2004 roku. Koło setki koncertów w kraju i krajach ościennych. Głównie w Niemczech, gdzie zagrali kilka tras i festiwali. Na koncie mają trzy płyty, oraz jedna epkę.
Ich muzyka była wykorzystywana w niszowych produkcjach filmowych, a także zamieszczana na licznych składankach. Między innymi na płycie Off-festivalu 2010, którą selekcjonował Artur Rojek.
Ostatni album wydany przez naszą własną oficynę wydawniczą 3mb.presents pt.”16” to połączenie trzech form wyrazu artystycznego, muzyki, obrazu i słowa. Brzmi groźnie a w rzeczywistości jest to dwu płytowy album z muzyką, wydaną w niebanalnym opakowaniu, wewnątrz którego umieszczony jest tylko jeden krążek oraz link do drugiej części albumu. Koncept na ten krążek powstał w głowie perkusisty-tekściarza Marcina Karnowskiego, który ma na swoim koncie wiele publikacji zarówno prozy jak i poezji.W czerwcu 2011 ukazałała się pierwsza liberacka powieść Marcina „Zapiski z podróży”.
Ostatnia płyta promowana była jako „Trójkowy Znak Jakości” przez redakcyjną czołówkę PR3, m.in. przez Piotra Metza i Annę Gacek która uznała „16” za jedną z płyt roku 2009. W listopadzie 2009 zespół został zaproszony na dwa wspólne koncerty jako gość specjalny przez zespół HEY. Konsekwencją tych występów były kolejne zaproszenia na Off- festival, Haineken Opener ,Moon Ride festival na Słowacji i wiele innych. Należałoby też odnotować fakt iż 3MB. na zlecenie białostockiego festiwalu kina niemego przygotował muzyke do filmu Upiór w operze, którą odgrywa na żywo na specjalnych pokazach. Obecnie trwają prace nad czwartym albumem ,podobnie jak przy 16 nad produkcją czuwają sami muzycy 3mb. Koncertom towarzyszą często wizualizacje przygotowane przez Radka Drwęckiego.
Zespół gra w składzie:
– Marcin Karnowski – perkusja, perkusjonalia, teksty.
– Wojciech Kotwicki- git. voc. elektronika.
– MiłoszRunge – syntezatory, melodyka, perkusjonalia, akordeon, voc.
– PiotrMichalski – bass, git, voc.
– Radek Drwęcki-syntezatory, elektronika, voc.
3moonboys.com/facebook | 3moonboys.com | myspace.com/3moonboys
Powiedzieć, że to „super-grupa” to za mało. Kapela nagrała debiutancką płytę nie spotykając się przy tym ani razu! I ten album „All The Tangled Girls” (Locco Records) zbiera teraz świetne recenzje w mediach. „Gazeta Wyborcza”, „Teraz Rock”, Wirtualna Polska, Porcys i kilka innych portali muzycznych chwalą ich na potęgę, a wszystko w tonie „zespół grający muzykę, jakiej w naszym kraju dziś brakuje”.
Turnip Farm (nazwa pochodzi od utworu grupy Dinosaur Jr) tworzą: Kuba Ziołek – wokal, gitara (znany z takich kapel jak George Dorn Screems, Ed Wood czy Tin Pan Alley), Marcin Lokś – gitara (kiedyś grał m.in. w Blue Raincoat), Tomek Sztrekier – bass (Blue Raincoat) oraz Piotrek Brzeziński – perkusja (solowo tworzy jako Peter J. Birch).
Melodyjny wokal, mocno gitarowe piosenki, brzmieniowo czerpiące z amerykańskiej alternatywy lat 90.
Debiutancki album Turnip Farm „All The Tangled Girls” trafił do wielu podsumowań NAJLEPSZYCH POLSKICH PŁYT 2011 ROKU m.in. w portalach T-Mobile Music i We Are From Poland.
Tu można ich posłuchać: myspace.com/turnipfarmband
Generująca niesamowitą energię i silny emocjonalny przekaz formacja z Dolnego Śląska (Lubin), tworząca od kilku lat, szeroko pojętą, polską scenę reggae (nurty: roots, modern roots, dub, dancehall). Naaman to kooperacja doświadczonych muzyków i młodych, żywiołowych wokalistek. Pierwszy głos składu- charyzmatyczna Nadia, sprawia, że każdy koncert to nie tylko eksplozja niezapomnianych emocji, ale również wymiana pogodnej energii i nieustająca interakcja z publicznością.
Zespół zadebiutował na dużej scenie w 2003 roku na festiwalu Reggae Nad Bzurą. Kolejne doświadczenia sceniczne to udział w wielu koncertach plenerowych i klubowych w kraju i za granicą, m.in. z udziałem takich grup jak Twinkle Brothers & Trebunie Tutki (Jam/Pl), Jamal, Tumbao, Armia czy Bakshish. Ponadto Naaman ma na koncie występy na jednych z największych festiwali muzycznych w Polsce: Przystanek Woodstock (2006), Slot Art Festiwal (2006), Ostróda Reggae Festiwal (2006), Reggae na Piaskach (2007), Afryka Reggae Festiwal (2008) czy Reggae nadWartą (2010). Informacje oraz publikacje na temat zespołu znaleźć można nie tylko na stronach i portalach internetowych, ale również w ogólnopolskich wydawnictwach , tj. magazyn Free Colours czy w najnowszym wydaniu Encyklopedii Polskiego Reggae. Po kilku pierwszych latach działalności zespół zrealizował pierwszy materiał studyjny (maxi singiel Reggae Ragga Dub Style), a utwór Syjon znalazł się na składance wydawnictwa Free Colours- Młode lwy polskiego reggae. Obecnie promowany jest najnowszy singiel zespołu I know what to do pochodzący z debiutanckiego albumu Siła, który został wydany nakładem Lion Stage Records w lutym tego roku i ukazał się w polskich sklepach muzycznych pod koniec marca 2011( realizacja i mix Paweł Zając, mastering Marcin Bors).
Zespół DUCH powstał na początku 2010 roku w Krakowie. Grupa skupiła młodych muzyków, których twórczość opiera się na gatunkach muzyki alternatywnej, głównie trip-hopie, nadając muzyce akustycznej nowy wymiar.
DUCH łączy w sobie klasyczne instrumentarium (instrumenty smyczkowe) z nowoczesnym mocnym brzmieniem, stylistyką i ekspresją sceniczną. Zespół znalazł idealny sposób na pogodzenie inspiracji twórczością kompozytorów muzyki klasycznej – Arvo Pärta, Henryka Mikołaja Góreckiego, Wojciecha Kilara – z fascynacją brzmieniem i działalnością ikon współczesnej elektroniki i muzyki alternatywnej, jak: Björk, Sigur Rós, Tool, Squarepusher, U.N.K.L.E., czy Massive Attack.
13 lipca 2011, w warszawskim klubie Sen Pszczoły odbyła się premiera debiutanckiego albumu DUCHa. Trasa promocyjna zatytułowana „Duch de Pologne” objęła kilkadziesiąt koncertów na terenie całej Polski. Odwiedzając fanów w całym kraju, DUCH przemierzył blisko 4 000 km. W niecały miesiąc później, w sierpniu 2011, premierę miał pierwszy teledysk DUCHa do utworu „Czarne Koła”, z tekstem Tadeusza Gajcego.
Wystąpili m.in. na antenie TVP2, w Studio im. Agnieszki Osieckiej na antenie Radiowej Trójki, jak również na akustycznej scenie Slot Art. Festiwalu 2011.
Massive Scar Era
Mascara (skrót od Massive Scar Era) to 4 osobowy zespół z Aleksandrii w Egipcie grający melodyjny post hardcore, którego liderkami są kobiety. W zasadzie od początku swojego istnienia (2005) budził spore zainteresowanie, zarówno ze względu na mocny element kobiecy dość rzadki w tym gatunku muzycznym jak również ze względu na łączenie ciężkich brzmień i muzyki klasycznej (jedną z liderek jest Nancy Mounir klasycznie wykształcona skrzypaczka) Zespoł wystąpił m.in. w słynnej Bibliotece Aleksandryjskiej jak również wielokrotnie poza granicami Egiptu, dzieląc scenę z takimi wykonawcami jak: Dream Theater, In Flames, ZZ TOP, MOTORHEAD, THE DEVIL WEARS PRADA, czy AUGUST BURNS RED.
Off-C
Fuzja beskidzkiego folkloru, kwintesencja rdzennych, korzennych i elektronicznych rytmów.
Mówią, że połączyła ich muzyka. Przed kilkoma laty ich ścieżki skrzyżowały się we wspólnym muzycznym punkcie, w którym zatrzymali się na chwilę. Ów punkt otworzył ich na eksperymentowanie z dźwiękami, na łączenie pozornie niespójnych stylów, na tolerancję i otwartość wobec tego, co nowe.
Po setkach koncertów [ Heineken Open’er Festival, Sziget Festival (Budapeszt, Węgry), Mayday Polska, Art Zona Polska/Tbilisi (Gruzja), Fusion Festival (Larz, Niemcy), Eurocultured Festival (Manchester, Anglia), Creamfields Poland, Art & Craft Fair (Jerozolima, Izrael), Woodstock (Kostrzyn, Polska), Bul Bul Festival (Baku, Azebejdżan)…], wielu muzycznych wyróżnieniach (Machiner, nominacje do Fryderyków) wspólnie nagranej płycie (Szumi Jawor Soundsystem) nadszedł czas przełomu. Psio Crew zakończyła działalność, jednak znaczna część jej byłych członków czuła, że w świecie muzyki ma jeszcze wiele do powiedzenia i zrobienia. Po latach wspólnego grania odkryli nowe, drzemiące w nich pokłady energii, które w naturalny sposób przełożyły się na myzykę.
Pod koniec 2010 roku zrodził się pomysł na nowy artystyczny projekt, który zaowocował powstaniem zespołu OFF-C. W kolejnym roku zespół zaczyna oficjalnie działać pod wyżej wymienioną nazwą.
W ich twórczości dokopać się można korzennych góralskich nut, hulających wraz z mocą elektronicznego, wielopostaciowego uderzenia.
Zespół żyje i tworzy u podnóża Beskidów, w Bielsku- Białej) To stąd wyrusza w muzyczne eskapady, naładowany świeżymi pomysłami, które dzięki dzikim i spontanicznym koncertom może przekazywać publiczności. Dzięki wieloletniemu doświadczeniu w muzykowaniu, bliskiemu i ciepłemu kontaktowi ze słuchaczem, podejściu do pracy i publiczności z należytym szacunkiem i profesjonalizmem, OFF-C to formacja wyjątkowa, spontaniczna w formie, zarażająca optymizmem i pasją.